محمد محمودی

زندگی نامه

متولد ۱۳۶۹. کارشناسی ارشد پژوهش هنر. دبیر تحریریه مجله الفیا. منتقد مجلات سینمایی از جمله «نقد سینما» و مدرس داستان

کتاب ها

اینجا چراغی روشن است/ دراماتورژ نمایشنامه نورگیر

جوایز

مقام دوم داستان‌نویسی حوزه هنری برای داستان «اینجا چراغی روشن است»

نقد ها

نویسنده - اگر نویسنده باشد.
حس کوچک انسانی بسازید.
چیزی که ما در این داستان می‌بینیم، در واقع چیزی نیست که ببینیم!
هنر ساحت ناخودآگاهی است، ادبیات نیز.
هر ایده‌ای تبدیل به یک داستان جاندار نمی‌شود.
داستان، گزارش دادن صرف نیست.
حاشیه نروید
نویسنده باید برای شخصیت‌های داستانش کد تعریف کند
ورز دادن سوژه‌ی ابتدایی
بی‌قصه، تکنیک ماکت خام است.
تخیل مکمل تجربه است.
تا داستان نخواندید، داستان ننویسید
در یک داستان کوتاه، زاویه دید را تغییر ندهید
جزئیات بی‌اهمیت، گم شدن خط اصلی داستان را در پی دارد
شخصیت باید جوشش از درون داشته باشد
اصل هنر، چگونگی و پرداخت است.
داستان، پاسخ معلول است به علت.
به زبان داستان نزدیک شوید
دیالوگ‌نویسی، جزوی از داستان است، نه همه آن.
گفتن اتفاق نیست، کنش اتفاق است.
خیلی دور، خیلی نزدیک
سُو وات؟
وسیله همان پیام است.
داستان، محفل علت و معلول است.
چگونه از یک شخصیت بدبخت بنویسیم؟
بعضی از قصه‌ها، خواندنی نیستند، شنیدنی‌اند
جهان داستان، جهان داستان است.
فلش‌بک، فقط امر تکنیکی نیست.
زمان‌های دایره‌ای غیر متعارف
علت‌های دراماتیک
برش‌های زمانی انسجام قصه را حفظ می‌کنند.
داستان‌های حادثه‌محور، اتفاقی و تصادفی نیستند
کنش‌ها، مثل نبضند.
قیدها و صفت‌های مخل
نثر، لحن را می‌سازد
خود-دیگری یا خود-خود
حس‌های انسانی، در تصویرسازی نویسنده، گفتگو و کنش بروز می‌کنند.
آدم‌های دراماتیک محصول گفتگو نیستند
داستان، پازل نیست